Żywy Różaniec jest wspólnotą osób, które w duchu odpowiedzialności za Kościół i świat i w wielkiej prostocie otaczają modlitewną opieką tych, którzy najbardziej jej potrzebują i są wskazani zwłaszcza w Papieskich Intencjach Apostolstwa Modlitwy.
Szczególnym przywilejem członków jest wierna, codzienna odpowiedź na prośbę Matki Bożej, kierowaną w każdym kolejnym objawieniu – aby odmawiać różaniec. Modlitwa ta wielokrotnie zmieniała bieg historii, przynosi też łaskę wzrostu w wierze – aż do świętości; ma moc egzorcyzmu.
Organizacja
Członkowie podzieleni są na grupy zwane „Żywymi Różami“. Żywa Róża (albo Koło) składa się z 20 osób (tylu, ile jest tajemnic w różańcu), a każda z tych osób odmawia codziennie przynajmniej jedną tajemnicę (dziesiątkę) różańca. Koniecznie jednak tę, która zostaje powierzona do rozważania i odmawiania raz w miesiącu.
Przy zmianie tajemnic, co miesiąc, wszystkim członkom przydziela się kolejną tajemnicę do odmawiania, w taki sposób, aby w „Żywej Róży” były każdego dnia odmówione wszystkie tajemnice w sumie dwadzieścia. Tak więc, w całej Róży rozważany jest cały różaniec. Wszystkich członków Róży dotyczy taka zasługa, jakby odmówili cały różaniec.
Bardzo istotne jest to, że wszyscy członkowie Róży modlą się w tej samej intencji, która jest również zmieniana co miesiąc.
Opuszczenie tej modlitwy nie sprowadza grzechu ciężkiego, ale jest utratą zasługi.
Członkowie Żywego Różańca mają na celu, za pomocą wspólnej modlitwy, utrzymać się w wierności Bogu, wytrwać w dobrym i bronić od złego siebie i bliźnich. Chcą wielbić Maryję i naśladować jej cnoty. Powinni wystrzegać się ciężkich grzechów, nie tylko sami ich unikać, ale i innych od tych występków odwodzić i przed nimi przestrzegać.
Jeśli chodzi o czasokres rozważania tajemnicy, to jego minimum stanowi przylgnięcie sercem, to znaczy rozumem i wolą – oczywiście w wierze, nadziei i miłości – do Chrystusa i Maryi w danej tajemnicy. Właśnie to przylgnięcie, a nie samo powtarzanie 10 razy Zdrowaś Maryjo, stanowi o tym, że jest to modlitwa „różańcowa”, ustna i myślna, zewnętrzna i wewnętrzna, angażująca całego człowieka. Różaniec jest modlitwą przyniesioną z nieba i daną każdemu człowiekowi.
Zobowiązania
Najważniejszą sprawą jest decyzja wolnej woli włączenia się w codzienną modlitwę.
Każdy, kto zdecyduje się włączyć w tę modlitwę, zobowiązuje się:
- do odmawiania codziennie jednej Tajemnicy różańcowej (Ojcze nasz i 10 Zdrowaś Maryjo)
- częstego przystępowania do Sakramentów świętych
- propagowania kultu Najświętszej Maryi Panny przede wszystkim przykładem swojego życia i działalnością apostolską – między innymi odważnym wyznawaniem świętej wiary zawartym w Składzie Apostolskim
Informacje praktyczne
W Żywym Różańcu przy Polskiej Misji Katolickiej w Szkocji rozpoczęliśmy się modlić 2 marca 2013. Naszym Opiekunem jest Ks. Marian Łękawa, pallotyn rezydujący w Glasgow, w siedzibie Polskiej Misji Katolickiej w Szkocji https://kosciol.org/dane/304
Spotkania odbywają się w ostatnią sobotę miesiąca w kościele św. Piotra w Glasgow (46 Hyndland St, Partick, Glasgow G11 5PS), po Mszy św. o godz. 18:00, z przerwą wakacyjną i świąteczno-noworoczną. Nie ma obowiązku osobistego przybycia na zmianę tajemnic, ale bardzo zachęcamy do uczestnictwa w spotkaniach.
Nowe intencje i tajemnicę rozdajemy na karteczkach po spotkaniu i/lub wysyłamy elektronicznie e-mailem. Pierwsza intencja jest zawsze papieska (podana przez Ojca Świętego), a kolejne trzy – Polskiej Misji Katolickiej (z czego dwie pierwsze – za kapłanów i Ojca św. pozostają zawsze te same). Można również drogą mailową prosić członków Żywego Różańca o modlitwę w prywatnych intencjach.
Nowymi intencjami zaczynamy się modlić od pierwszego dnia nowego miesiąca.
Msza św. o godz. 18:00 w kościele św. Piotra w ostatnią sobotę każdego miesiąca jest odprawiana w intencji członków Żywego Różańca. Naszą tradycją stały się również coroczne październikowe rekolekcje różańcowe oraz adwentowa zbiórka pieniędzy na cele charytatywne.
Chętnych, którzy pragną dołączyć do naszej modlitwy, prosimy o kontakt mailowy: rozaniec@kosciolwszkocji.org (Monika)
Odpust
Odpust zupełny dla członków Żywego Różańca
Święta Penitencjaria udzieliła członkom Żywego Różańca odpustu (co to jest odpust?) zupełnego, pod zwykłymi warunkami (sakramentalna spowiedź, Komunia święta, modlitwa w intencjach Ojca Świętego) osiem razy w roku, mianowicie:
- W dniu przyjęcia do Żywego Różańca
- Narodzenia Pana Jezusa – 25 grudnia
- Zmartwychwstania Pańskiego – Niedziela Zmartwychwstania (Wielkanoc)
- Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie – 25 marca
- Wniebowzięcia Matki Bożej – 15 sierpnia
- Królowej Różańca świętego – 7 października
- Niepokalanego Poczęcia Maryi – 8 grudnia
- Ofiarowania Pańskiego – 2 lutego
Historia
Od połowy XIX wieku najbardziej popularną różańcową wspólnotę modlitewną stanowi Stowarzyszenie Żywego Różańca, założone przez Paulinę Jaricot (1799–1862) w Lyonie w roku 1826. Papież Grzegorz XVI zatwierdził Stowarzyszenie i uczynił jego patronką rzymską męczenniczkę – Św.Filomenę. Żywy Różaniec w krótkim czasie rozprzestrzenił się w całej wyniszczonej rewolucjami i krwawymi rozruchami Francji, a następnie na całym świecie. Do Polski dotarł jeszcze w XIX wieku i istnieje w niemal każdej parafii.
W stulecie powstania, 3 maja 1922 roku, papież Pius XI uczynił go Papieskim Dziełem Rozkrzewiania Wiary i polecił wprowadzić w całym Kościele.
Paulina Jaricot napisała :„Najważniejszą… rzeczą i najtrudniejszą jest uczynić różaniec modlitwą wszystkich”
Modlitwa różańcowa jest modlitwą człowieka za człowieka, jest modlitwą ludzkiej solidarności, modlitwą wspólną odkupionych, która odbija w sobie ducha i intencje pierwszej z odkupionych, Maryi, Matki i obrazu Kościoła, jest modlitwą za wszystkich ludzi świata i historii, żywych i umarłych, powołanych do tworzenia wraz z nami Ciała Chrystusa i do stania się wraz z Nim współdziedzicami chwały Ojca.
św. Jan Paweł II